Laat het maar aan Blaxtar, oprichter van RAEN Music, over om nieuwe, baanbrekende concepten te bedenken. Eerder bracht hij het publiek al Spoken en zowel zijn eigen als de teksten van de RAEN-leden zijn diepzinning en actueel. Iets dat je tegenwoordig te weinig ziet in de Nederlandse hiphop. Niet voor niets kan RAEN nu zijn vijfjarig bestaan vieren en deed dat afgelopen zondag met echte fans in MuzyQ.

Hoewel de aanvang om half zeven ingepland stond, vond niemand het verwonderlijk dat het feestje pas twee uur later begon. Geklaagd werd er sowieso niet afgelopen zondag in Amsterdam-Oost; daarvoor waren er te veel liefhebbers van RAEN Music. Het hiphoplabel, vijf jaren geleden opgericht door Kevin De Randamie, alias Blaxtar, houdt kantoor bij Sloterdijk. Tegenwoordig is het label goed gevuld met wereldbewuste mc’s als Manu, Killian, Fotosynthese en de mannen van Kern Koppen en Mutiara Tec. De meeste daarvan maakten zondagavond hun opwachting, dat voorspelde een goede avond.

Om de aanwezige leden – een lidmaatschap was even duur als een kaartje – welkom te heten in het ‘buurthuisachtige’ MuzyQ hield voorman Blaxtar een praatje over RAEN en droeg hij een gedicht voor. Daarbij was meteen duidelijk dat hij geen apart Spoken-optreden zou maken, net als Manu, dus van tevoren wel even een praatje maakt over zijn Gaza-project. Meteen werden ook maar de eerste ereleden van RAEN bekendgemaakt: Kees de Koning (ondanks een eerder ‘voorval’ met Blax) en dj Giel Beelen, om zijn inzet voor Nederlandstalige hiphop.

Het moment was aangebroken om het Spoken-gedeelte van de avond aan te vangen. Na Ki van Kern Koppen was het de beurt aan BN-er Arie Boomsma, die erg populair blijkt onder hiphopliefhebbers. Toegegeven, hij leest een aardig stukje proza en krijgt de lachers op zijn hand. Er wordt voorgesteld of hij als eerste niet-hiphopper lid kan worden van RAEN, maar dat verzoek wordt met z’n charismatische glimlach weggewerkt. Niet Manu eerder kreeg ook Arie te maken met een lid van de Anti-Zwarten Pieten ‘maffia’, die aan beide het verzoek had een ‘Zwarte Piet is racisme’ en public te dragen. Het zal geschieden.

In plaats van een gedicht doet Mutiara Tec’er Lemp een heel nummer; het gevarieerde en geëmailleerde publiek luistert ingetogen. Net als eerdere edities van Spoken is het een persoonlijke aangelegenheid, een effect dat versterkt wordt door zowel de aanwezigheid van echte fans als het feit dat de meeste RAEN-leden dit voor het eerst doen en allen erg zenuwachtig zijn. Niet verwonderlijk dat Killian – de ‘emo-rapper’ – even zijn tekst kwijtraakt. Kan gebeuren. Zonder haperen gaat ie gewoon door.

Hij krijgt er niet het publiek mee op zijn hand als Ahab dat daarna doet. Met zijn snelle en harde rijms krijgt hij het publiek aan het juichen. Daar zal hij samen met zijn mede-Kern Koppen straks ook geen moeite mee hebben, want tegen tienen is het dan tijd voor het muziek-gedeelte van de show. In de vorm van een ‘pre-show’ doen de 14-jarige (?) Abnormaal en Flo een paar liedjes. Blaxtar bewijst dat er bij zijn label altijd ruimte is voor jong talent.

Nadat Manu nogmaals aandacht heeft gevraagd voor de situatie in Gaza, waar hij zelf werk van gaat maken als hij binnenkort afreist naar het gebied, komen de RAEN-leden een voor een aan de beurt om hun repertoire ten gehore te brengen. Ondanks dat de zaal wat leger is geraakt, is de sfeer er alleen maar nog intiemer en eigenlijk gezelliger op geworden. Het ons-kent-ons gevoel wordt versterkt en ondanks dat iedereen eigenlijk een onbekende voor de ander is, deelt men dezelfde passie. RAEN.