Hiphop, soul, grime en abstracte platen zijn de vaste ingrediënten van Drumpatroon, het feest dat afgelopen vrijdag alweer zijn achtste editie beleefde. De opzet van de avond, popzaal De Meester in Almere omtoveren tot een gezellige huiskamer, is iedere maand hetzelfde. Voor de vaste gasten wordt het kleinschalig begonnen feest daarom misschien wat routine, maar de jongens achter Drumpatroon weten iedere editie toch weer spannend en vernieuwend te maken.
Nu staat Drumpatroon erom bekend met name muziek te draaien uit de onbekendere hoeken van bovengenoemde genres, maar tevens bieden zij een podium aan nog volkomen onbekende artiesten. Zo draaiden zij naast mindere bekende platen van oldschool hiphoppers als Dilated Peoples, Slum Village en J Dilla ook een nummer van de onbekende hiphopformatie Vadismusic. Hiermee geeft de organisatie beginnende artiesten de ruimte om gedraaid te worden voor een groot publiek, zichzelf te ontwikkelen en te kijken hoe er gereageerd wordt op hun muziek.
Zo was de suprise act van de avond ook een stuk minder bekend dan die van de vorige editie. Stond in september de Rotterdamse rapper GMB op het podium, nu was het de beurt aan de relatief onbekende rappers van Ohjajoh?! Uit Utrecht. Hoewel de jongens een behoorlijk strakke show weggaven en écht wel skills bezitten, gaf het publiek geen thuis. Het voor –en nadeel van Drumpatroon; het is ons-kent-ons, wat het uiterst gezellig maakt, maar voor buitenstaanders is de sfeer een stuk lastiger te proeven.
Wie als buitenstaander wel gelijk in de smaak viel, was (hiphop)fotograaf Ilja Meefout. Deze man, onder andere bekend van foto’s op State Magazine, heeft naast grootheden als Method Man en Talib Kweli ook Nederlandse rappers als Kiddo Cee en Winne op de gevoelige plaat vastgelegd. Om de kleine zaal van De Meester wat op te fleuren had hij speciaal voor Drumpatroon een aantal van deze platen meegenomen om aan de aanwezige gasten te showen.
“Ik vind het leuk om een keer in een popzaal mijn werk tentoon te stellen”, aldus Meefout. “Op deze manier zijn de foto’s van de artiesten echt op een plek waar hun muziek ook gedraaid wordt. Ik heb geen plannen om vaker op dit soort plaatsen mijn foto’s te laten zien, maar toen ik gevraagd werd door de gasten van Drumpatroon, vond ik het eigenlijk wel een heel leuk idee.”
Zo vond de organisatie van deze achtste editie van Drumpatroon wederom wat leuke extra’s om dit ‘routine’-feest weer iets verrassends mee te geven. Dit maakt dat het feest voor zowel de routiniers als voor nieuwe gasten geen standaard bedoeling wordt. Maar gelukkig houden ze wel vast aan het oorspronkelijke concept, want dat is veel te geslaagd om te veranderen.
