Speel een nummer van Bob Marley en je weet dat je als reggaeband het publiek voor je gewonnen heb. Africa Unite besloot afgelopen vrijdag in Supermarkt dat pas aan het eind van hun show te doen. Eerder was dan ook niet nodig; met hun eigen uptempo reggae-ska hadden zij de toeschouwers al vanaf de eerste noot ingepakt.
Dat er lang niet altijd veel betaald hoeft te worden voor een leuk concert, bewijst het concept van Supermarkt. Vrijdagavond kan je voorin de kroeg lekker wat staan drinken met wat leuke muziek op de achtergrond, tot de klok tien uur slaat. Zodra een band het podium betreedt kan je bij de ingang nog altijd rustig blijven staan, maar achterin – bij het podium – wordt vanavond dat moment steevast gedanst. Afgelopen vrijdag was dat niet anders, toen Africa Unite geboekt stond. Italianen die reggae maken; ze spreken een universele taal.
Verstaanbaar waren de heren uit Zuid-Europa namelijk nauwelijks. Wellicht wel voor de in grote getale aanwezige buitenlandse aanhoorders, maar voor de gemiddelde Nederlander zal het vloeiende Italiaans als een grote woordenbrij klinken. Geen nadeel, allerminst. Africa Unite vergezeld hun – waarschijnlijk – diepgaande teksten vol protest, ongelijkheid en gelijkwaardigheid namelijk met heerlijk meeslepende reggaebeats. Soms heerlijk roots, maar veelal in combinatie met wat uptempo ska. Probeer dan nog maar eens stil te staan.
Dat deed het publiek in Supermarkt vrijdagavond dan ook niet. Terwijl de kleine en gedrongen zanger verdwaasd uit zijn ogen kijkt en de bassist stoïcijns voor zich uit blijft staren, produceren ze een herkenbaar reggae-geluid. Stop nog even een hyperactieve percussionist en een apart uitziende toetsenist in je band en ook de show op het podium is compleet. Het waren natuurlijk de lichaamslange dreads van de bebaarde zanger die het meest overtuigde, het plaatje is compleet.
De uit Turijn afkomstige reggaeband draait ondertussen al dertig jaar mee en heeft meer dan tien albums op zijn naam staan. Vernoemd naar het bekende nummer van Bob Marley heeft Africa Unite ook goed geluisterd naar de grootheid. Op geen enkele vergelijkbaar, maar tegelijkertijd uit hetzelfde ijzer gesmeden. In een andere tijd, op een ander continent, maar met dezelfde boodschap van liefde en samenhorigheid. Of de teksten daar ook daadwerkelijk over gingen blijft gissen, maar zolang ze de halve Supermarkt aan het dansen krijgen wordt daar ook niet over geklaagd.
Met een uurtje zat het concert van Africa Unite er weer op. Pas tijdens het toegift, dat gegeven werd zonder dat iemand daar ook maar om vroeg, dan wel schreeuwde, waagde de Italianen aan een klassieker van Bob. Ze trapte niet de te makkelijk deur in door Africa Unite te spelen, maar sleepte het publiek wel weer mee naar lang vervlogen tijden. Zolang deze mannen dit soort opzwepende concerten gratis kunnen geven in een kroeg op de Grote Markt lijkt het met reggae in de Hofstad wel goed te zitten.
